نقد و بررسی بازی مختار: فصل قیام

بازی مختار: فصل قیام روایتگر مسیر دشواری است که مختار ثقفی از زندان ابن زیاد تا فتح کوفه، به‌قصد انتقام خون امام حسین (ع) و البته جبران جا ماندن از قافله کربلا طی می‌کند. اثری که نسبت به نسخه پیشین، سفیر عشق، دچار تغییرات بسیار اندکی شده و ترجیح داده تا چهارچوبی که با مهران ایرانی در سری گذشته بنانهاده شد را این بار با داستان قیام مختار به نمایش بگذارد.

 

با گیمین همراه باشید تا به ‌نقد و بررسی بازی مختار: فصل قیام بپردازیم.

کار استودیو سازنده در روایت داستان پروپیمان مختار بسیار دشوار است

در زندان‌های تاریک و سرشار از ظلم و ستم ابن زیاد، مختار ثقفی در اندیشه‌ای است که آرام و قرار را از او گرفته. وی در اندوه جا ماندن از قافله ملکوتی کربلا سر می‌برد و آتش انتقام، درونش هر لحظه شعله‌ور‌تر می‌شود تا جایی که حتی در خواب‌هایش نیز کابوس این اتفاق را می‌بیند.

بازی از یکی از همین کابوس‌ها آغاز شده و سعی می‌کند تا آشوبی که در ذهن مختار در جریان است را به تصویر بکشد. در ادامه نیز بازی به‌گونه‌ای پیش می‌رود تا مختار را نیز در همان مسیری قرار دهد که پیش‌ از این، مهران ایرانی در آن قرارگرفته بود. به‌گونه‌ای که حتی در قسمت‌هایی از بازی، کابوس‌های مختار و مهران به اشتراکاتی می‌رسند.

مختار پس از آزادی از زندان ابن زیاد، آغاز مسیر قیام خود را در مکه دیده و راهی آن دیار می‌شود.

بازی هم در مقدمه‌سازی و پیش‌نمایش خوب عمل می‌کند و هم به‌خوبی داستان قیام مختار را در کوفه به پایان می‌رساند، اما در این میان، روایت بازی چندان‌ که باید و شاید، سرگرم‌کننده و جذاب پیش نمی‌رود.

شاید اولین دلیلی که بتوان در این مورد به آن رجوع کرد، سبک بازی است که به‌خودی‌خود، پتانسیل روایت اثری شامل یک دوره زمانی بسیار طولانی‌مدت را آن ‌هم در مدت‌زمان گیم پلی بسیار کوتاه ندارد.

همان‌گونه که به‌خوبی می‌توان در آثار مشابه در این سبک مشاهده کرد، حتی با وجود مدت‌زمان گیم پلی طولانی، بازه زمانی رخدادها بسیار کم بوده و همین موضوع نیز باعث می‌شود تا بازیباز غرق در روایت آن شود.

اما رسانا شکوه کویر در این بخش، مسیر دشواری را انتخاب کرده و می‌خواهد تمام اتفاقات کلیدی و مهمی که برای مختار از زندان ابن زیاد تا آغاز حکومتش در کوفه رخ می‌دهد را به نمایش بگذارد؛ یعنی یک بازه زمانی بسیار طولانی که به‌خودی‌خود، پتانسیل اثری با گیم پلی بالای ۵۰ ساعت را دارد.

مسیری که در نهایت نیز همان‌گونه که انتظار می‌رود به موفقیت خوبی دست پیدا نکرده و در ارتباط برقرار کردن با ذهن و قلب مخاطب شکست می‌خورد؛ زیرا روایت آن گاهی بسیار کند پیش رفته و گاهی نیز آن‌چنان سریع رخ می‌دهد که مخاطب را تعجب‌زده می‌کند.

می‌توان حدس زد که وقتی بازی به این‌گونه روایت می‌شود، شخصیت‌پردازی آن چگونه از آب درخواهد آمد. از آنجایی‌ که رسانا شکوه کویر می‌خواهد تا داستان قیام مختار را از زاویه دید خود و به‌گونه‌ای گاهی متفاوت با پیش‌زمینه‌ای که ما از آن داریم، روایت کند. ارتباط برقرار کردن با برخی شخصیت‌ها و رخدادهای داستانی در بازی، از کشتن باس‌فایت‌های جان‌سخت آن نیز دشوار است.

درنتیجه قصد سازندگان برای ارائه اثری پرمحتوا که مسیر چندین ساله قیام مختار را به تصویر بکشد، باعث وارد آمدن ضربه شدیدی به شخصیت‌پردازی کاراکترهای حاضر در این برهه زمانی شده است.

به‌عنوان مثال، حتی اگر اندکی از داستان قیام مختار را بدانید، انتظار این را خواهید داشت که شخصیتی چون ابراهیم بن مالک اشتر، به‌صورت ویژه‌ای در بازی برایتان تصویرسازی شود. کاری که سازندگان این اثر، به نحوی بسیار ضعیف و ناقص به آن پرداخته‌اند. علاوه بر این، حتی قرار نیست نام برخی از یاران مختار در مسیر قیام، به گوشتان هم بخورد.

به‌طور کلی، شاید بهتر بود تا استودیو سازنده، به‌جای تلاش برای ارائه داستان به‌گونه‌ای که از هر پیشامد مهمی که برای مختار در این سال‌ها رخ‌ داده، قطعه‌ای ناقص را ارائه دهند، روی برهه خاصی از داستان تمرکز کرده و تنها به روایت آن بخش می‌پرداختند.

گیم پلی بازی شاکله نسخه اول را با ثبات بیشتری ارائه می‌دهد

همان‌طور که سازندگان بازی نیز به این موضوع اشاره ‌کرده بودند، در مختار: فصل قیام، قرار نیست شاهد تغییر خاصی در گیم پلی، نسبت به نسخه اول سفیر عشق باشیم. به‌راستی نیز سفیر عشق، به‌غیر از برخی باگ‌ها و مشکلاتی همچون افت فریم، در بخش‌های اصلی همچون مبارزات، خوب عمل می‌کرد و نمی‌توان به استفاده دوباره از آن برای ساخت اثری با مدت‌زمان گیم پلی تقریباً یکسان، ایراد گرفت.

• آنتی-ناخونک بازی مختار: فصل قیام

رسانا شکوه کویر، به‌خوبی هسته اصلی بازی‌های هک‌ اند اسلش که مبارزات آن هستند را طراحی کرده و با حضور قابلیت‌هایی همچون ارتقا سلاح‌ها و به‌دست آوردن مهارت‌های مخصوص هر سلاح، در مرور زمان آن را جذاب و جذاب‌تر نیز می‌کند.

بازی همچنین برای اینکه دلیلی جهت گشت‌وگذار در مسیرهای فرعی و کوچه‌های بن‌بست به شما دهد، اقلامی همچون صندوقچه و کوزه‌های حاوی امتیازها و لوح‌های موردنیاز برای ارتقاء سلاح‌ها و به‌دست آوردن مهارت‌های جدید یا افزایش سلامتی و قدرت خشم کاراکتر را در نقطه‌های مختلفی از محیط قرار داده است. گرچه این کار تا حدودی ریتم اکشن و هیجان‌انگیز اثر را از بین می‌برد، اما می‌تواند با دادن قدرت و مهارت‌های بیشتر به مخاطب، او را راضی کند.

دشمنان و سلاح‌ها در بازی به نسبت مدت‌زمان گیم پلی، دارای تنوع خوبی هستند و علاوه بر این مراحل بازی نیز با تلفیق اکشن و مخفی‌کاری، حدود ۴ ساعت گیم پلی سرگرم‌کننده را به شما ارائه می‌دهند و دیگر شاهد آن مراحل حوصله سربر نسخه اول نیستیم.

در بحث فنی، بازی نسبت به نسخه پیشین، مشکلات کمتری دارد. علاوه بر اینکه حجم بازی منطقی بوده و تنها حدود ۱۰ گیگابایت از حافظه‌تان را به خود اختصاص می‌دهد، به‌غیر از یکی از مراحل که در آن شاهد افت فریم محسوسی هستیم، در بقیه مراحل می‌توان میانگین خوبی را نیز برای فریم ریت بازی محاسبه کرد. با این ‌وجود مختار: فصل قیام نیز قطعاً به به‌روزرسانی‌هایی مربوط به این زمینه نیاز پیدا خواهد کرد.

باگ‌های آزاردهنده، هنوز دست از سر سفیر عشق برنداشته‌اند و با وجود تعداد کم‌تر نسبت به نسخه پیشین، گاهی شدیداً ریتم و هیجان بازی را برهم زده و روی اعصابتان راه می‌روند.

اگر نسخه پیشین سفیر عشق را به خاطر داشته باشید، می‌دانید که یکی از ضعف‌های آن، انیمیشن‌های خشک بازی محسوب می‌شد. در مختار: فصل قیام، شاهد بهبود اندکی در این زمینه هستیم و علاوه بر اینکه انیمیشن دویدن کاراکتر دچار تغییر شده، می‌توان شاهد انیمیشن‌های منطقی‌تری در سینماتیک‌های بازی نیز بود. بهبودهایی که همچنان تا رسیدن انیمیشن‌ها به نقطه مطلوب، باید سفیر عشق را همراهی کنند.

همان‌گونه که پیش ‌از این ذکر شد، شاکله کلی گیم پلی مختار، همانی است که با مهران در سفیر عشق به تجربه آن پرداختیم و از این ‌رو باز هم مجبوریم تا هوش مصنوعی را مورد انتقاد قرار دهیم.

جنبه‌ای از این اثر که گاهی کار را برایتان بسیار ساده کرده و گاهی نیز دمار از روزگارتان درمی‌آورد. ایرادی که جذابیت مخفی‌کاری‌های بازی که اتفاقاً در این نسخه نیز مدت‌زمان زیادی را به انجام آن خواهید پرداخت، از بین می‌برد.

اگر NPCها قدری به خود زحمت بدهند، اتمسفر بازی نور علی نور می‌شود!

مختار، نسبت به مهران، قرار است در محیط‌های بیشتر و وسیع‌تری به ماجراجویی بپردازد که الحق والانصاف، تک‌تک آن‌ها زیبایی‌های خارق‌العاده‌ای داشته و با توجه بالا به جزئیات ساخته‌ شده‌اند. تا جایی که دوست دارید حتی در کابوس‌های مختار هم بایستید و قدری از زیبایی‌های طراحی محیط لذت ببرید. نورپردازی نیز، به‌خودی‌خود موضوعی است که به بهترین نحو ممکن در تمامی محیط‌های بازی، چه شب و چه روز پیاده‌سازی شده است.

از این ‌رو، اگر یک سیستم خوب دارید که توانایی اجرای این اثر را دارد، با تجربه آن می‌توانید به‌خوبی غرق در اتمسفر کوفه، مکه و صحراهای داغ عربستان شده و حتی از تماشای تفاوت‌های آن‌ها پیش و پس از شروع جنگ لذت ببرید.

اتمسفر بازی می‌توانست بهتر از این‌ها هم باشد، اما در صورتی ‌که تیم سازنده برنامه‌ای متفاوت برای ساخت اکوسیستم و به نمایش گذاشتن زندگی NPCهای آن می‌ریختند. در حال حاضر، مختار هم همچون مهران با کاراکترهای بسیار خشکی روبرو می‌شود که حتی از در و دیوارهای گلی شهرها نیز بی‌روح‌تر هستند.

این مشکل در سری گذشته نیز حضور داشت که با توجه به مدت‌زمان کم صرف شده برای ساخت این اثر، انتظار بیشتری نیز در این زمینه از استودیو سازنده نمی‌رفت.

موسیقی را بشنوید و لذتش را ببرید

شاید تنها بخشی از بازی که می‌توان به‌وضوح در آن پیشرفت‌هایی را نسبت به نسخه قبل مشاهده کرد، موسیقی و صداگذاری این اثر است. در این بخش، با موسیقی‌های کاملاً متناسب با حال و هوا و اتمسفر بازی روبرو هستیم، خصوصاً در مبارزات و لحظات اکشن که لذت یکی پس از دیگری نابود کردن دشمنان را دوچندان می‌کند.

علاوه بر این، همچنان شاهد استفاده سازندگان از گویندگان خوش‌صدا و به‌نامی هستیم که این بار با صداگذاری بهبود یافته، قدرت خود را بیش ‌از پیش به رخ می‌کشند.

خرید بازی مختار: فصل قیام