نقد و بررسی بازی سفیر عشق

سفیر عشق: روز واقعه، بالاخره پس از ۵ سال طی مراحل ساخت و توسعه به دست بازیبازان رسید. این مدت‌ زمان ساخت بالا را شاید برای اولین بار در یک بازی ایرانی شاهد هستیم و همین موضوع انتظارات را نیز نسبت به سفیر عشق، بالا برد. با گیمین همراه باشید تا به‌ نقد و بررسی این بازی بپردازیم.

 

سفیر عشق، اولین‌های زیادی را وارد صنعت بازیسازی در ایران کرد، ریسک بزرگی که استودیو سازنده با توجه به پیشرفت روزافزون صنعت بازیسازی در جهان، مجبور به پذیرش آن شد.

بازی ایرانی سفیر عشق تا حدی ریسک موفقیت‌آمیزی بوده است، اما برخی مشکلات که در اکثر بازی‌های رسانا شکوه کویر، پیش ‌از این نیز شاهد آن بودیم، همچنان پابرجا هستند. از سوی دیگر موضوعی که حائز اهمیت است، ارزش داستانی بازی می‌باشد.

به گفته سازنده بازی، مدت‌ زمان بسیار زیادی (حدود ۲ سال) صرف تحقیقات بخش داستانی بازی شده است. سفیر عشق همچنین برای سازندگان این اثر اولین تجربه ساخت بازی با موتور قدرتمند Unreal Engine 4 است. موتور بازیسازی که بسیاری از بازی‌های روز دنیا توسط آن ساخته ‌شده و به موفقیت‌های زیادی نیز دست‌یافته‌اند.

به ‌احتمال ‌زیاد، ذهنیتی که اکثر ما و شما درباره روند داستانی بازی داشتیم، چیزی بود که در سریال‌های تلویزیونی همچون «مختارنامه» شاهدش بودیم. البته که در این صورت، بازی جذابیت‌های خاص خودش را نیز پیدا می‌کرد، اما باید بگویم که به‌هیچ‌وجه، روایت بازی، مشابه چیزی که در ذهن اکثر ما هست، نیست.

رسانا شکوه کویر، حتی در شخصیت‌پردازی این کاراکترها هم تغییر ایجاد کرده، به‌عنوان ‌مثال اگر فیلم مختارنامه را دیده باشید، حضرت مسلم بن عقیل (ع) را باید به‌عنوان یک شخص با رزم‌آوری خوب بشناسید، اما در سفیر عشق این کاراکتر تنها به‌عنوان رساننده پیام امام حسین (ع) به مردم کوفه، ظاهر می‌شود و به نظر از توانایی‌های رزمی برخوردار نیست. در کل این را بگویم که انتظار رویارویی با کاراکترهای بازی به شکلی که در سریال‌های تلویزیونی به تصویر کشیده می‌شود را نداشته باشید.

از آنجایی‌ که اکثر ما با اتفاقات قبل و بعد از واقعه عاشورا آشنایی داریم، سازنده تصمیم گرفته تا با وارد کردن یک شخصیت خیالی به نام مهران که اهل ری می‌باشد، علاوه بر نمایش داستان از نمایی دیگر، بتواند اتفاقات غیر واقعی دیگری را هم دخیل کند تا جذابیت داستان را بیشتر نماید.

بی‌انصافی است اگر بگوییم رسانا شکوه کویر، نتوانسته این کار را به‌خوبی انجام دهد. مهران ایرانی از یاران وفادار امام حسن (ع) بوده است و پس از مواجهه با صلح اجباری ایشان و خیانت یارانش، تصمیم می‌گیرد به ری بازگردد تا شاید این غم بزرگ را فراموش کند.

بازی، ناگهانی اما زیبا این روایت را آغاز می‌کند، استفاده از تخیلات و یادآوری‌های ذهنی مهران، ایده‌ای است که سازندگان برای روایت اولیه داستان بازی از آن استفاده کرده‌اند، نمونه این روایت را در بازی‌هایی همچون Hellblade نیز شاهد بودیم.

اما اوج قدرت بازی در داستان، در همان اوایل بازی است. سفیر عشق، روایت آغازین خود را هنرمندانه ارائه می‌دهد و مراحل بازی نیز در ابتدا از کارگردانی بسیار خوبی برخوردار است، اما متأسفانه این کیفیت بالا در روایت داستان، رفته‌رفته ضعیف می‌شود، خصوصاً در زمان‌هایی که قابل پیش‌بینی هم باشد.

همچنین شاهد روایت بازی در حال و گذشته هستیم که شامل اتفاقات رخ‌داده برای مهران، قبل و بعد از واقعه عاشورا است. این موضوع باعث می‌شود قدری جذابیت و پیچیدگی به داستان بازی وارد شده و گاهی باعث غیرقابل ‌پیش‌بینی شدن داستان بازی شود.

ایجاد یک اتمسفر خوب، موضوعی بوده که سازندگان در ابتدای بازی به ‌خوبی آن را عملی کرده‌اند، اما این موضوع گاهی قدرت خود را از دست می‌دهد.

داستان بازی فوق‌العاده کند به جلو حرکت می‌کند و علت آن این است که رسانا شکوه کویر می‌خواهد در کنار روایت داستان اصلی بازی، شناخت خوبی نیز نسبت به شرایط حاکم بر کوفه و جهان اسلام در آن زمان را بدهد؛ اما دیالوگ‌های کلیشه‌ای و وقت تلف کردن‌های بی‌مورد نیز، دلیل دیگری است که باعث این اتفاق شده است.

به‌طور کلی، بازی به ‌گونه‌ای آغاز شد و به پایان رسید که گویی تنها یک پیش‌ درآمد برای بازی‌هایی می‌باشد که قرار است در ادامه کار توسط رسانا شکوه کویر، ساخته شوند.

با توجه به روایت داستان در دو زمان مختلف، بازی به‌طورکلی در دو مکان نیز روایت می‌شود، کوفه و بیابان!

یکی از اولین‌هایی که سفیر عشق به ارمغان آورد، ایجاد پویایی یا به ‌عبارت ‌دیگر ایجاد اکوسیستم در محیط‌های بازی است. اکوسیستم بازی خوب عمل می‌کند، اما تا زمانی که شما در آن نباشید!

بگذارید بهتر این موضوع را توضیح بدهم؛ در واقع هیچ ارتباطی بین شما و اکوسیستم در جریان بازی ایجاد نمی‌شود و هیچ واکنشی نسبت به حضور شما در محیط‌ها رخ نمی‌دهد و همین موضوع گشت‌ و گذار در خیابان‌های کوفه را قدری حوصله سر بر می‌کند، جدا از این که رفتارهای کاراکترهای حاضر در این اکوسیستم، گاهی خنده‌دار است.

به‌عنوان ‌مثال، کاراکتری که قرار است برای یک صحبت کوتاه با آن روبرو شوید، در حال نظاره کردن اطراف است که با شروع کات سین صحبت شما و کاراکتر مورد نظر، شروع به تمیز کردن دکانش می‌کند و پس از اتمام این کات سین، دوباره به نظاره کردن شهر می‌پردازد. این موضوع باعث می‌شود، بازی از حالت طبیعی خارج شود و اگر بخواهید زیادی به آن دقت کنید، بدجوری در ذوقتان می‌زند.

در سمت دیگر بازی از یک رابط کاربری بسیار خوب برخوردار است، برای هر شخصیت، مکان یا حتی رخدادی که با آن روبرو می‌شوید، یک بیوگرافی مختصر و کامل وجود دارد که جدا از ارزشی که در روایت بازی دارد، باعث می‌شود اطلاعات شما درباره رخدادها و افرادی که به هر شکلی در واقعه عاشورا سهیم بوده‌اند، افزایش یابد. همچنین شخصیت مهران، دارای یک نوار برای سلامتی و نوار دیگری برای مشاهده خشم او است که با پر شدن آن می‌توانید حالت Rage معروف را فعال کنید و به لت‌وپار کردن دشمنان بپردازید.

گرافیک بازی خیره‌کننده است؛ همان‌طور که پیش ‌از این گفتم، بازی در دو محیط کوفه و صحرا جریان دارد که هر دو این محیط‌ها از زیبایی‌های گرافیکی خاص خود برخوردارند. کوفه و حتی بیابان‌های خشک و بی‌آب ‌و علف آن، دوست‌داشتنی و زیبا طراحی‌شده‌اند و هرچقدر در آن حرکت کنید از تماشای این محیط‌ها خسته نخواهید شد.

کوفه سفیر عشق در بهترین حالت خود می‌باشد، اگرچه سفیر عشق یک بازی جهان باز نیست، اما سازندگان تمام تلاش خود را کرده‌اند که کوفه‌ای کامل و با توجه به جزئیات بسازند.

داستان بازی قرار است در قالب یکی از پرطرفدارترین سبک‌ها در بازی‌های ویدئویی روایت شود، یعنی اکشن هک اند اسلش! قطعاً هسته یک بازی در این سبک را مبارزات آن تشکیل می‌دهند.

در کل بازی، شما می‌توانید از چهار دسته سلاح استفاده کنید و یا از تنها یک شمشیر یا در حالت دو شمشیر و یا سپر و شمشیر که در کنار استفاده از کمان یک دسته کامل سلاح‌های لازم و منطقی برای بازی را ارائه می‌دهند. شما علاوه بر به‌دست آوردن این سلاح‌ها، به‌مرور می‌توانید آن‌ها را آپگرید کنید.

همچنین برای هر سه دسته از سلاح‌هایی که دارای شمشیر باشند، سه دسته حرکات ترکیبی در بازی جای ‌داده شده است. با کشتن دشمنان، از بین بردن بت‌های عربی و یا به‌دست آوردن گنجینه‌های پارسی، می‌توانید علاوه برافزایش سطح سلامتی و خشم، سلاح‌های خود را آپگرید کرده و حرکات ترکیبی جدیدی را بازکنید.

همه این موارد باعث می‌شوند مبارزات بازی، به‌شدت جذاب بوده و لحظات اکشن خوبی را به نمایش بگذارند. مکانیزم مبارزه‌ای بازی نیز از ضربات سبک و سنگین، دفاع و البته جاخالی دادن از حملات دشمنان تشکیل‌شده‌اند که تنها با رعایت همه این‌ها در کنار استفاده از حرکات ترکیبی، به‌درستی می‌توانید از شر دشمنانتان خلاص شوید. جاخالی دادن خصوصاً در حملات پرتعداد به شما کمک می‌کند تا آسیب کمتری ببینید و یا برای انجام یک ضربه ترکیبی خوب آماده شوید. ضربات ترکیبی در بازی با استفاده از ترکیب کردن ضربات سبک و سنگین ایجاد می‌شوند، به‌عنوان‌ مثال با دو بار فشردن ضربه سبک و یک بار ضربه سنگین، می‌توانید یک حرکت دورانی با شمشیر خود انجام دهید.

دشمنان در بازی، به‌مرور افزایش ‌یافته و دشمنان سرسخت‌تری نیز به آن‌ها اضافه می‌شوند. در کل، تنوع دشمنان برای یک بازی با حدود ۶ ساعت گیم پلی، خوب است، به‌طوری که برخی دشمنان با کمان شما را هدف قرار می‌دهند و برخی با استفاده از دو شمشیر همزمان یا نیزه و… با شما به مبارزه می‌پردازند.

اما می‌رسیم به یکی دیگر از موضوعات خنده‌دار بازی، یعنی هوش مصنوعی! اما بگذارید پیش از آن، ‌قدری درباره مخفی‌کاری در بازی صحبت کنیم. المان‌های مخفی‌کاری در بازی تمام و کمال است، می‌توانید به زیبایی مخفی شوید و بین کاورهایتان جابجایی نیز داشته باشید، دشمنان را مخفیانه با استفاده از دو خنجر از پای در آورید، گاهی از پشت کاور مستقیماً به سمت دشمن هجوم برده و با کمی دقت دشمن را از پای در آورید.

حتی می‌توانید درحالی ‌که از یک کاور به کاور دیگر انتقال پیدا می‌کنید، دشمانی که در مسیرتان هستند را با یک هجوم دقیق از پای درآورید. علاوه بر این، همچون خیلی از بازی‌های مشابه، می‌توانید با سوت زدن و کشاندن دشمنان به نزدیکی خود، آن‌ها را مخفیانه شکار کنید. همه این المان‌های خوب با تمام زیبایی‌شان فاقد یک عنصر قدرتمند هستند، یعنی هوش مصنوعی، هوش مصنوعی بازی فوق‌العاده بد طراحی ‌شده است.

یکی از بدترین اشکالات این است که دشمنان، هوش مصنوعی منطقه‌ای دارند نه زمانی! یعنی وقتی در یک مکانی لو می‌روید، دیگر هرچقدر هم صبر کنید دشمنان بی‌خیال شما نمی‌شوند و گاهی بدون حرکت و دیدن کاراکتر، شما در آن منطقه لو رفته‌اید و دیگر چاره‌ای جز کشتن همه دشمنان با یک نبرد تن ‌به ‌تن ندارید و یا گاهی در میدان‌های نبرد افرادی را می‌بینید که بی‌حرکت ایستاده‌اند و هیچ حرکتی انجام نمی‌دهند. همه این‌ها و مشکلات بسیار دیگری در هوش مصنوعی بازی وجود دارد و نشان می‌دهد که ریسک رسانا شکوه کویر در این زمینه، با یک شکست بد روبرو شده است.

اما مشکلات فنی سفیر عشق تنها به هوش مصنوعی آن ختم نمی‌شود. بهینه نبودن بازی باعث شده خصوصاً در مراحل ابتدایی با افت فریم شدیدی روبرو باشیم که از ابتدا تا انتهای بازی شدت آن کم ‌و زیاد می‌شود، اما از بین نمی‌رود. این افت فریم خصوصاً در مبارزات بازی و یا محیط‌های بسته، بیشتر خود را نشان می‌دهد و باعث اعصاب‌خردی بازیباز می‌شود.

انیمیشن‌های بازی نیز قدری خشک است، این موضوع در کات سین‌های بازی با حالت بد چشم‌های کاراکترها، به‌خوبی قابل ‌مشاهده است و علاوه بر این در اسب‌ سواری، وقتی می‌خواهید با نهایت سرعت بتازید، انیمیشن‌های اسب، شکل و شمایل جالبی ندارد.

باگ‌های متعدد نیز در همه جای بازی وجود دارند. گیر کردن داخل در و دیوار، ناپدید شدن و پدیدار شدن ناگهانی افراد و اجسام، تغییرات ناگهانی در انیمیشن کاراکترها، صحبت کردن کاراکتر بدون تکان خوردن لب و دهان و… از باگ‌هایی هستند که در گوشه و کنار بازی خود را نمایان می‌کنند؛ اما با توجه به انتشار این بازی برای بازار بین‌المللی با یک وقفه طولانی می‌توان امیدوار بود که حداقل با مشکلات کمتری در زمینه‌های ذکر شده، روبرو باشیم. در غیر این صورت سفیر عشق از منظر فنی با استانداردها فاصله زیادی دارد.

صداگذاری در سفیر عشق موضوعی است که با موفقیت به انجام رسیده است. استفاده از صداپیشگان حرفه‌ای و تنظیم نسبتاً خوب صدا روی کاراکترها، باعث شده تا از این لحاظ نگرانی کمتری درباره سفیر عشق داشته باشیم.

موسیقی بازی، خصوصاً در هنگام مبارزات، به هیجان نبردها می‌افزاید و در کل، موسیقی‌های بازی به‌خوبی کار شده‌اند، اما اگر بخواهیم سخت‌گیرانه صحبت کنیم، باید بگویم برخی موسیقی‌ها با حال و هوا و اتمسفر بازی، بی‌ارتباط هستند و کمکی به بهبود آن نمی‌کنند. سالار عقیلی، خواننده خوب کشورمان را نیز از یاد نبریم که تیتراژ پایانی بازی به زیبایی هرچه تمام‌تر، توسط ایشان سروده می‌شود.