نقد و بررسی بازی اتاق تاریک

بازی‌های معمایی در اکثر مواقع برای یافتن دلیلی جهت طرح معما به سراغ نوشتن یک داستان مخوف رفته‌اند. اتاق تاریک از جمله این بازی‌ها است، با گیمین همراه باشید تا به‌ نقد و بررسی این بازی بپردازیم.

پیش از انتشار اتاق تاریک، لکسیپ گیمز بازی دیگری با نام بال‌های تاریک را در یک ‌دوگانه برای اندروید و رایانه‌های شخصی منتشر کرد. جدیدترین اثر این استودیو بازیسازی، اتاق تاریک است که داستانی به‌ مراتب عمقی‌تر و پیچیده‌تر نسبت به بال‌های تاریک دارد. لکسیپ گیمز این بار دلایل زیادی را برای تجربه کردن اتاق تاریک به بازیکن می‌دهد.

 

موسیقی بازی

شاید موسیقی در یک بازی، نکته‌ای باشد که کمتر مورد توجه بازیسازان قرار می‌گیرد و در نتیجه توجه بازیبازان را نیز به خود جلب نمی‌کند اما اتاق تاریک از همان منوی اولیه بازی، موسیقی جذاب و مرموز خود را به رخ می‌کشد. موسیقی، برجسته‌ترین نقطه عطف اتاق تاریک است که از همان ابتدا بازیباز را با خود همراه می‌کند و تا به اتمام رساندن تیتراژ پایانی بازی رهایتان نمی‌کند، همچنین افکت‌های صوتی در جای خود و به‌موقع نواخته می‌شوند و به جذابیت بازی می‌افزایند.

چه چیزی بازی را مرموز میکند؟

جملات کوتاه جزو مواردی هستند که در یک بازی معمایی توجه بازیباز را جلب می‌کنند یا بهتر است که بگوییم، حس کنجکاوی را در بازیباز برمی‌انگیزند. لکسیپ گیمز از این اصل غافل نشده است و از همان منوی بازی با جمله کوتاه (وقتی خودت را گم می‌کنی تاریکی می‌آید) تا حدودی بازیباز را به داستان بازی نزدیک کرده و همچنین حس کنجکاوی و وحشت را به بازیباز منتقل می‌کند.

داستان قدرتمند

بازی با یک پیش‌نمایش کوتاه، مرموز و در عین ‌حال مفهومی آغاز می‌شود. مشخص است که نویسندگان بازی تلاش زیادی برای روایت آن کرده‌اند و بازی به شکل کاملاً مهندسی‌ شده، هر آنچه را که باید از داستان بازی به کاربر ارائه می‌دهد. شاید تیتراژ اولیه بازی ارتباط چندانی با داستان آن نداشته باشد اما نقش خود را به‌ عنوان یک پیش‌نمایش برای یک بازی مرموز به‌خوبی ایفا می‌کند.

داستان از این ‌قرار است که مهندسانی در تلاش هستند تا جابجایی افراد و اجسام را بدون استفاده از وسیله نقلیه و با استفاده از یک دستگاه پیشرفته به مکان‌های مورد نظر انجام دهند، اما تمام افرادی که در این دستگاه قرارگرفته‌اند ناپدید می‌شوند و با وجود علائم حیاتی که نشان از زنده‌ بودن آن‌ها است، هیچ اثری از آن‌ها یافت نمی‌شود؛ آن‌طور که مشخص است شما نیز جزو این افراد هستید و پس از تِله پورت به مکانی منتقل‌ شده و بدون اینکه حتی ذره‌ای از خود و گذشته خود را به یادآورید، چشم خود را باز می‌کنید. حال علاوه بر بازگرداندن حافظه‌تان باید سعی کنید تا با استفاده از دست‌نوشته‌هایی که افراد پیش از شما در این مکان به‌جای گذاشته‌اند، راهی برای خروج از این مکان پیدا کنید.

داستان بازی در ادامه پیچیده‌تر می‌شود و روایت بازی به شکل غیرقابل ‌پیش‌بینی به جلو حرکت می‌کند.

طراحی محیط ها

در طراحی محیط بازی از رنگ‌هایی استفاده ‌شده است تا بتواند حس حضور در یک مکان مخوف را به کاربر ارائه دهد، همچنین متونی روی در و دیوارها وجود دارند که قصد دارند در کنار یکدیگر، مفهومی را به تکامل برسانند، برخی متون شما را سردرگم‌تر می‌کند و برخی سعی دارند تا در حل معماهای این خانه مخوف به شما کمک کنند. در کنار این موارد، نقاشی‌های بعضاً مخوف و بی‌معنی‌ای روی دیوارهای خانه طراحی‌شده‌اند و سعی در ایجاد ترس کاذب در بازیکن دارند. گرافیک هنری بازی از سطح خوبی برخوردار است اما نسبت به نسخه‌های قبلی پیشرفت چشمگیری صورت نگرفته است.

وقتی اسم بازی در سبک وحشت آورده می‌شود، بازیکن انتظار هیجان ناشی از ترس را نیز دارد ولی در اتاق تاریک به دلیل طراحی و دوربین خاص آن شاهد ترسی که منجر به ایجاد هیجان در گیمر شود نیستیم. در بهترین حالت، جلوه‌های صوتی و اتفاقات ناگهانی مثل شکستن آینه باعث ایجاد ترس لحظه‌ای می‌شوند.

معما، معما، معما، معماها یکی پس از دیگری به سراغ شما می‌آیند و مغز شما را برای دقایق طولانی به خود مشغول می‌کنند. یک بازی ترسناک و معمایی وقتی به معماهایش می‌رسد مانند یک مسئله دشوار ریاضی عمل می‌کند. تا زمانی که آن را حل نکرده‌اید، ممکن است از آن مسئله یا حتی ریاضی متنفر باشید اما وقتی آن را حل می‌کنید و ذهنتان آزاد می‌شود، دوستش خواهید داشت.

معما های بسیار پیچیده!

لکسیپ گیمز تا جایی که توانسته از تمام محیط‌های طراحی ‌شده بهره برده و جواب رمز و رازهای بازی را در آن پنهان کرده است. انواع معماها از جورچین گرفته تا کشف رمز گاوصندوق‌ها و درها در بازی جای ‌داده شده و شاهد تکرار بیش‌ازحد معماهای بسیار پیچیده بازی نیستیم؛ اما پیچیدگی آن‌ها گاهی از حد می‌گذرد و شما واقعاً نمی‌دانید برای حل معما چه‌کار باید بکنید، از طرف دیگر معماهای بازی اکثراً با زبان انگلیسی سر و کار دارند و برای یک گیمر معمولی، دشواری زبانی را نیز به همراه خواهد داشت.

معماهای بازی بدون استفاده از تک راهنمای آن‌ها غیرقابل ‌حل است، به‌عنوان ‌مثال شما به‌طور ناگهانی با یک کیف که رمز چهار حرفی را دارد، روبرو می‌شوید و نمی‌دانید که این رمز می‌تواند مربوط به چه موضوعی در بازی باشد، اما راهنمای معماها نیز گنگ طراحی‌ شده و حتی بعد از مشاهده راهنما حل کردن آن دشوار است.

ازآنجایی‌که اتاق تاریک تحول زیادی ازلحاظ داستانی نسبت به نسخه‌های پیشین این سری داشته، در بازی شاهد دو پایان متفاوت نیز هستیم. یک پایان خوب و یک پایان بد، به این شکل که شما پس از به اتمام رساندن بازی برای بار اول با پایان بد بازی روبرو می‌شوید و پس‌ ازآن باید با تمرکز بیشتر روی دست‌نوشته‌های بازی دوباره آن را انجام دهید تا با پایان خوب روبرو شوید. شاید از خود بپرسید در این صورت بازی برای بار دوم خسته‌کننده نیست؟ جواب خیر است زیرا معماهای بازی برای بار دوم جواب‌های دیگری خواهند داشت و نمی‌توانید با همان جواب‌های سری اول بازی را پیش ببرید، البته این موضوع ممکن است برای بعضی از گیمرها آزاردهنده باشد.