داستان‌های حماسی شاهنامه، تاریخ ایران زمین و شخصیت‌های اساطیری آن جزو عناصری بوده‌اند که علاوه بر نویسندگان توانسته‌اند توجه بازیسازان و بازیبازان را به خود جلب کنند. در این مقاله سعی داریم تا به بهترین شکل، شخصیت‌های اساطیری‌ای که در بازی‌های ایرانی با آن‌ها روبرو می‌شوید را به شما معرفی کنیم.
گرشاسپ پهلوان
گرشاسپ جزو شخصیت‌های اساطیری است که بیش از دیگر شخصیت‌ها به آن پرداخته شده است. این بازی در یک دوگانه به تکامل رسیده، گرشاسپ: گرز ثریت و گرشاسپ: راز اژدها بر محوریت تلاش‌های این پهلوان برای دستیابی به گرز ثریت پایه‌ریزی شده‌اند. گرشاسپ در منابع مختلفی لقب‌هایی همچون اژدها کش، زبردست، گیس ور به معنای مو بلند (که در بازی نیز به این لقب برای طراحی کاراکتر گرشاسپ توجه شده است) و گرز بردار به معنای حامل گرز (که در بازی، گرز ثریت به عنوان میراث اجدادی گرشاسپ شناخته می‌شود و همواره در تلاش برای بازپس‌گیری آن از دیوان است) را از آن خود کرده است. گرشاسپ در اوستا به معنای دارنده اسب لاغر است، پدر او اترت می‌باشد و همچنین در بازی، برادر گرشاسپ یعنی اوراوخشیه نیز همراه اوست.
در بازی توجه زیادی به داستان و اسامی شده است، به عنوان مثال در اوستا آمده است که پدر گرشاسپ توانسته نوشابه آیینی به نام هوم را تهیه کند و به پاداش این عمل، دو پسر به نام‌های گرشاسپ و اوراوخشیه به او عطا شده است. در بازی نیز شما با دانه‌های آبی رنگی به نام هوم روبرو می‌شوید که دستیابی به آن‌ها باعث افزایش نوار سلامتی گرشاسپ می‌شود. گرشاسپ جدا از شاهنامه و اوستا، کتابی به نام گرشاسپ نامه را نیز به خود اختصاص داده است. این کتاب نوشته اسدی طوسی بوده و به شرح دلاوری‌های گرشاسپ می‌پردازد. نامیرایی از القاب دیگر گرشاسپ است، گفته می‌شود گرشاسپ نمرده است و در شمار یاوران سوشیانت (موعود آخرالزمان) است. ضحاک در آخرالزمان از بند فریدون خواهد گریخت و در این زمان گرشاسپ او را برای همیشه نابود خواهد کرد.
بردیا پسر کوروش بزرگ
بازی در زمان آخرین روزهای حکومت هخامنشیان و پادشاهی داریوش سوم و همزمان با حمله‌ی اسکندر مقدونی به ایران جریان دارد. داستان بازی روایتگر اوضاع و احوال دربار هخامنشیان و جنگی سخت و از جان گذشتگی سردارانی چون آریوبرزن و سربازان دلیر سپاه ایران در برابر مقدونیان است. بردیا نوجوانی شجاع و غیرتمند و در جنگاوری خبره است که در جنگ با مقدونیان از کشور دفاع می‌کند. بازیکن در این بازی در نقش بردیا حضور دارد.
بازی «بردیا» در سبک اکشن-ماجرایی با داستان و روایتی تاریخی و جذاب است. بخش عمده‌ای از داستان که بر اساس روایت‌های تاریخی نیز هست به کمک سینماتیک‌ها و قسمتی‌های دیگر نیز در گیم پلی بازی روایت می‌شود. بازیکن علاوه بر مبارزه با دشمنان، با استفاده از سلاح‌هایی چون شمشیر، سپر، تیرکمان، قلاب‌سنگ و نیرو‌های کمکی ویژه که البته در طول بازی سطح آن‌ها ارتقا پیدا می‌کند با معماهای محیطی نیز چالش خواهد داشت.
نکته‌ای که در این بازی حائز اهمیت است، نام بردیا می‌باشد. سازندگان از بردیا تنها به عنوان یک اسم که در زمان حکومت هخامنشیان حضور داشته است، استفاده می‌کنند زیرا روایت این شخصیت در بازی و در تاریخ با یکدیگر متفاوت است اما رخدادهایی که در این بازی مشاهده می‌کنیم سعی دارند تا روایتی که سازندگان فیلم‌ها و نویسندگان کتاب‌های تاریخی در غرب آن را به اشتباه روایت می‌کنند را اصلاح کند. بردیا در این زمینه موفق عمل کرده است اما شاید برای بازی‌ای با این سطح از اهمیت تاریخی، باید شاهد حمایت و در نتیجه کیفیت بیشتری می‌بودیم.
تراتئون دنباله عصر پهلوانان
تراتئون یک بازی اکشن–نقش محور است که با الهام از اساطیر ایران زمین ساخته شده است. تراتئون که به‌طور دقیق‌تر در اوستا به صورت «تره اته اونه» آمده است که همان فریدون است و به معنای دارنده‌ی سه نیرو است، این نام بدین دلیل برای این بازی انتخاب شده است که در آن سه شخصیت متفاوت به‌عنوان کاراکترهای اصلی قابل بازی که هرکدام از این سه شخصیت، مسیری متفاوت از یک داستان را طی می‌کنند و فقط با طی همه‌ی مسیرها و بازی کردن با همه‌ی کاراکترها، رازهای داستان آشکار می‌شوند.
مهرداد آهنگر شخصیت اصلی در بازی تراتئون است. بوراس، فرماندهی مقتدر به نجات زابلیان آمده و دیوان را از زابل دور کرده و مردمش را در جیرفت پناه داده است، شهری زیر درخت عظیم گوکران؛ مهرداد به سپاه بوراس پیوسته و بازی با مأموریتی به سمت زابل آغاز می‌شود و سعی دارد تا بازیباز را درگیر معماها و رازهایی کند که بعضاً حتی تا پایان بازی آشکار نمی‌شوند. ما در این مقاله تنها به معرفی بازی‌های اساطیری ایرانی می‌پردازیم اما باید پیش از بازی کردن تراتئون بدانید که به هیچ‌وجه در مبارزات نمی‌تواند شما را به خود جذب کند، در حقیقت بازی در مبارزات ناقص کار شده است.
سیاووش شاهزاده ایرانی
سیاووش یک بازی به سبک اکشن-ماجرایی است که قصد روایت داستان زندگی سیاووش را دارد که از زمان کشته شدنش توسط افراسیاب و اشغال سرزمین‌های ایران شروع شده و با آزاد‌سازی مرزهای ایران از دست تورانیان به اتمام می‌رسد.
در بازی شخصیت‌های زیادی مانند رستم، گیو، گودرز، بیژن، کیخسرو، افراسیاب و… وجود دارند و هرکدام در روند داستان تأثیر خاصی را دارند. گیم پلی اصلی بازی، مبارزه و استفاده از سلاح‌های مختلف برای بالا بردن قدرت قهرمان و کسب جادوها و توانایی‌های متنوع برای مقابله با دشمنان است. در بخش‌هایی از بازی نیز مأموریت‌های فرعی و اختیاری وجود دارد که کاربر می‌تواند از آن‌ها لذت ببرد. استفاده از مهارت‌های به دست آمده در جریان بازی نیز تأثیر زیادی در حفظ جذابیت بازی در طول مدت اجرای آن دارد.
بازی سیاووش در دومین جشنواره‌ی بازی‌های رایانه‌ای تهران موفق به کسب عنوان بهترین بازی سال و بهترین دست آورد فنی شده است، همچنین این بازی در ششمین دوره‌ی جشنواره‌ی رسانه‌های دیجیتال عنوان بهترین بازی سال را کسب کرده است.
پروانه: میراث نگهبانان نور
پروانه داستان نوجوان مبارزی به نام فادیا را در یک بازی با محیط کاملاً فانتزی نمایش می‌دهد. پروانه با وجود اینکه یک بازی کودکانه به نظر می‌رسد اما می‌تواند هر مخاطبی از هر رده سنی را ساعت‌ها سرگرم کند.
داستان بازی در سرزمینی سرسبز به نام ناریا جریان دارد که مردمان آن به خوبی و خوشی با هم زندگی می‌کنند. داستان بازی از جایی شروع می‌شود که قهرمان بازی یعنی فادیا متوجه می‌شود که خزدک‌ها (موجوداتی سبز رنگ و پلید که گویا پیش از این نیز در سرزمین ناریا حضور داشته‌اند) می‌شود. حال فادیا باید به همراه شخصی به نام رائد این دشمنان پلید را دوباره از ناریا بیرون کند.
شاید در نگاه اول داستان بازی خیلی ساده و سطحی به نظر برسد اما با پیشرفت در بازی شاهد داستان عمقی‌تری هستید. بازی در بعضی از نقاط، فلش بک‌هایی به گذشته می‌زند تا شما را هرچه بیشتر با داستان بازی آشنا کند. با پیشرفت در بازی با شخصیت‌های منفی دیگری بجز خزدک‌ها نیز روبرو می‌شوید که داستانی پیچیده‌تر و غنی‌تر را با خود به همراه می‌آورند. به عبارت بهتر برخلاف اکثر بازی‌هایی که شاهد آن هستیم، پروانه با یک داستان نه‌چندان عمقی یک روایت داستانی بسیار عالی و عمقی را به بازیکن نمایش می‌دهد.
